วันจันทร์ที่ 3 ตุลาคม พ.ศ. 2554

ພາບນີ້ແມ່ນ ທ່າບັກເມືອງໂຂງ (ບ້ານນາ) ບໍ່ແມ່ນບ້ານອ່າງສຳພັນນາ ວຽງຈັນ




ພາບທີ່ເຫັນເຂົາຖ່າຍເມື່ອປີ 1897 ໃນໜັງສືຂຽນກຳ ກັບໄວ້ວ່າ ເຂົາເອົາປາທີ່ບ້ານອ່າງສຳພັນນາ ບາດມາເບິ່ງພາບວິວທິວະທັດແລ້ວ ແມ່ນເວີນສົງຄາມ (ຄືທ່າບັກເມືອງໂຂງ ບ້ານຫາງ-ບ້ານຫາດຫົວເບັງ) ເມືອງໂຂງ ແຂວງຈຳປາສັກນີ້ເອງ,  ພາບກິດຈະກຳນີ້ ຫາກທ່ານຢາກເຫັນ ເຊີນໄປທ່ຽວເມືອງໂຂງໄດ້ ໃນຍາມ ເດືອນ 3 ແລະເດືອນ 5-7 ເຫັນໂລດ ເພາະເຂົາຈະໃຫຼ ມອງຍາມປາຂຶ້ນ, ແຕ່ຢາກຂະເຫັນ ແບບນີ້ໃຫ້ຂ້າມໄປຝັ່ງ ດອນໂຂງ ຢືນກົງຕາລິ່ງທ່າບັກຫັ້ນໂລດ ແລ້ວຈຶ່ງຫຼຽວ ລົງໄປທາງ ໃຕ້ຫົວດອນທີ່ເຫັນແມ່ນຫົວ ດອນເບັງ(ຫົວບ້ານ ເດື່ອກະວ່າ) ຫາກແມ່ນຍາມປາຂຶ້ນ ຈະເຫັນເຮືອໃຫຼມອງ ຫາປາແບບນີ້ ແຕ່ອາດບໍ່ຫຼາຍແບບນີ້ກະໄດ້ ເພາະປູປານານໍ້າອາດປ່ຽນໄປ ຫົວເດືອນ 6 ລາວກໍປາກົດພາບແບບນີ້ຄືກັນ,  ປີໜ້າຟ້າໃໝ່ ຄົງຊິໄດ້ເຫັນເຂົາສ້າງ ຂົວສະພານຂ້າມບ້ານຫາດໃສ່ດອນໂຂງ ຫຼືດອນເບັງ ໃສ່ດອນໂຂງ ນັບຈາກປີ 2012 ເປັນຕົ້ນໄປອາດຈະເຫັນຂົວ ສະພານມາແທນ ເປັນພາບຂ້າງຫຼັງທີ່ປ່ຽນໄປ.






(ພາບນີ້ ໄດ້ຈາກປຶ້ມມໍດົດລ້ານຊ້າງ ຢັ້ງຢືນວ່າການຕຶກປາບຶກທີ່ບ້ານ ອ່າງສຳປັນນາ ເມື່ອປີ ຄ.ສ 1897)












- ເນື່ອງຈາກໄດ້ວິເຄາະພາບໄປແລ້ວ ວ່າ ພາບທີ່ອ້າງນັ້ນ ວິນິດໄສວ່າ "ໜ້າຈະແມ່ນ ພາບຈາກເວີນສົງຄາມ" ສິ່ງທີ່ເຫັນອີກ ນັ້ນກໍຄືມຸ້ງເອົາເຮືອເປັນປະເດັນວິເຄາະ "ພາບຂອງເຮືອ" ຄືວ່າ ເຮືອທັງ ໝົດນັ້ນ ແມ່ນ "ເຮຶອກູນ"

- ເຮືອນັ້ນ ແມ່ນໝາຍເຖິງ ເຮືອທີ່ເອົາ ໄມ້ແຄນທັງລຳມາຄວັດ ຫຼືເຈາະຈົນເປັນເຮືອ ຄື ເຮືອໄມ້ທັງລຳ ເຊິ່ງຕ່າງຈາກເຮືອທີ່ພີນ ຄືເຮືອໄມ້ 3 ແຜ່ນເອົາມາພີນ ເປັນລຳ

- ສຳລັບເຮືອ ນັ້ນຊາວສີພັນດອນ ນິຍົມເຮັດ ມາຈົນຮອດປີ ໑໙໙໐ ເມື່ອໄມ້ມີລາຄາຂຶ້ນ ແລະມີການນິຍົມໃຊ້ຈັກຫາງຍາວ ເຮືອທີ່ເໝາະກັບຈັກ ຈຶ່ງເປັນເຮືອພີນ ດຽງນີ້ ເຮືອໄມ້ທັງລຳ(ເຮືອກູນ) ຫາເບິ່ງເກືອບບໍ່ມີແລ້ວໃນສີພັນດອນ, ສຳລັບທາງເໜືອນັ້ນ ຕາມສືບທາວຫາຕົ້ນເຫດ ເຫັນວ່ານິຍົມກັນ ເຮັດເຮືອພີນມາດົນແລ້ວ ໃຫ້ເບິ່ງພາບທີ.

- ອີກຢ່າງໜຶ່ງຄົງບໍ່ແມ່ນການລ່າປາບຶກ ເພາະວ່າ ໃນພາບທີ 4 ນັ້ນ, ມີການຕຶກໂຕ່ງພ້ອມ, ເທົ່າທີ່ສັງເກດເຮືອທີ່ຊຸມນຸມ ກັນດັ່ງພາບນັ້ນ ຄົງບໍ່ແມ່ນລ່າປາບຶກ ອາດຊິແມ່ນການໃຫຼມອງຫຼາຍກວ່າ

- ໃຫ້ສັງເກດເບິ່ງພາບທີ 4 ແລະທິ 2 ທ້າຍເຮືອແບບນີ້ແມ່ນທ້າຍເຮືອກູນ ບໍ່ແມ່ນທ້າຍເຮືອພີນ.
- ຈຶ່ງຢັ້ງຢືນວ່າ ພາບນີ້ບໍ່ແມ່ນພາບບ້ານອ່າງສຳພັນນາ ທີ່ຢູ່ເມືອງສີໂຄດ ນະຄອນຫຼວງວຽງຈັນ ດັ່ງທີ່ກ່າວອ້າງແນ່ນອນ, ອັນໜຶ່ງພາບເຮືອຫາປານີ້ ຕ້ອງຖ່າຍໃນສະໄໝຝຣັ່ງປົກຄອງລາວ ເພາະບອກວ່າຖ່າຍໃນປີ 1897 ຫາກນັບຈາກສະໄໝພະ ເຈົ້າອະນຸວົງເສັຍໄຊໃຫ້ສຍາມ ໃນປີ 1828 ອາຍຸໄດ້ 69 ປີ, ນັບຈາກປີທີ່ຖ່າຍມາຫາປີລາວໄດ້ຮັບເອກະລາດ ຈາກຝຣັ່ງ 1945 ອາຍຸພາບນີ້ໄດ້ 48 ປີ, ຫາກນັບຈາກປີ ທີ່ຖ່າຍພາບນີ້ມາຮອດປີທີ່ຂຽນບົດຄວາມນີ້(2011) ອາຍຸຂອງພາບນີ້ ມີອາຍຸຮອດ 114 ປີແລ້ວ ສະພາບປ່ຽນແປງໄປພຽງເລັກນ້ອຍເທົ່ານັ້ນ.

- ການສັນນິຖານ:
- ການວິເຄາະພາບເລົ່ານີ້ ເຮົາມີຫຼັກຖານພຽງແຕ່ພາບທີ່ຖ່າຍ ແລະທີ່ຕັ້ງຂອງພາບທີ່ຫຼົງເຫຼືອຢູ່ ຄືເວີນສົງຄາມ ທີ່ເມືອງ ໂຂງ ກັບທີ່ຕັ້ງເວີນບ້ານອ່າງສຳປັນນາ (ເຄີຍຂີ່ເຮືອຂຶ້ນລ່ອງວຽງຈັນ-ໄຊຍະບູລີ-ຊະນະຄາມ 7 ຄັ້ງ ແລະທຽວທາງ ລົດນັບບໍ່ໄຄວ່ ສັງເກດແລ້ວ ທີ່ຕັ້ງບ້ານອ່າງສຳປັນນາບໍ່ຄືພາບທີ່ເຮົາເອົາມາອ້າງນີ້, ສ່ວນຫຼັກຖານທາງລາຍລັກອັກສອນ ເຮົາບໍ່ມີເລີຍ, ແຕ່ຜູ້ຂຽນໃຊ້ຫຼັກຖານແວດລ້ອມອື່ນອີກ ທີ່ເກີດຂຶ້ນໃນສະໄໝຝຣັ່ງ ປະກອບການພິຈາລະນາ ຄື ທີ່ບ້ານ ຫາດຫົວເບັງ ມີການສ້າງຫຼັກສາຍທອງ (ຫຼັກສາຍໂທລະເລກ) ທີ່ຍັງເຫຼືອຢູ່ຄື ຈາກບ້ານຫາດ ຕໍ່ໃສ່ບ້ານນາ(ທ່າບັກ) ມາໃສ່ເມືອງແສນ (ໃຕ້ວັດແສນເໜືອ) ຂ້າມໃສ່ຫາງດອນຂະເໝົາ ຝັ່ງກົງກັນຂ້າມກັນ(ຍັງເຫຼືອແຕ່ຕໍ ລົ້ມລົງປີ 1977).

- ສະນັ້ນ ພາບການຫາປາ ທີ່ຖ່າຍໃນປີ 1897 ນີ້ ອາດຈະຖືກຖ່າຍໃນສະໄໝສ້າງຫຼັກສາຍທອງ ທີ່ບ້ານນາກໍເປັນໄປໄດ້, ຫາກເຮົາພົບຫຼັກຖານວ່າການສ້າງຫຼັກສາຍທອງປິໃດ ກໍຈະຕອບໄດ້ຄັກ.

- ອັນໜຶ່ງສະໄໝນີ້ ລາວເຮົາທາງຈຳປາສັກ ມີການຕໍ່ສູ້ກັບຝຣັ່ງກັນຂະໜາດໃຫຍ່ ໂດຍມີເຈົ້າຄອງນະຄອນຈຳປາສັກ ແລະເຈົ້າເມືອງອຸທຸມເປັນແກ່ນນໍາ ຮ່ວມກັນໄທຍສຍາມ ຫາກເຮົາສຶກສາເລື່ອງເຈົ້າເມືອງອຸທຸມສູ້ກັບຝຣັ່ງ ຈະຮູ້ຫຼັກຖານ ການຖ່າຍພາບນີ້ທຽບຄຽງກັນ ແຕ່ຈະມີຫຼັກຖານເຈົ້າເມືອງອຸທຸມ ສູ້ກັບຝຣັ່ງໂດຍລະອຽດໄດ້ຈັ່ງໃດ ເພາະບໍ່ມີການບັນທຶກ ເທົ່າທີ່ຮູ້ວ່າເຈົ້າເມືອງອຸທຸມສູ້ກັບຝຣັ່ງ ກໍໄດ້ຟັງຈາກການເລົ່າຂອງຜູ້ເຖົ້າສະໄໝຍັງນ້ອຍພຸ້ນແລ.

ພາບເວິນສົງຄາມໃນປັດຈຸບັນ.


ໃຫ້ເອົາພາບເທິງນັ້ນ ໄປປຽບທຽບກັບພາບແຮກໃນປີ 1897

(ພາບນີ້ ຖ່າຍທີ່ທ່າບັກເມືອງໂຂງ "ເວີນສົງຄາມ" ທີ່ເຫັນດອນທາງກາງນັ້ນແມ່ນດອນເບັງ ຖ່າຍເມື່ອ ເດືອນມິນາ ຄ.ສ 2007)

ທີ່ຕັ້ງເວີນສົງຄາມ


ຫາກຈະໄປຈຳປາສັກ ຜູ້ທີ່ຢູ່ປາກເຊຂຶ້ນເມືອ ບໍ່ຕ້ອງໄປຂ້າມຂົວເມືອງໂຂງ ໄປທາງບ້ານມ່ວງກໍໄດ້ ຫຼືຂ້າມຂົວປາກເຊ ໄປທາງຖນົນເລກ 12 ໄດ້ເລີຍ ແຕ່ກະທູ້ນີ້ເວົ້າເຖິງ ຂົວຂ້າມບ້ານຫາດໃສ່ດອນໂຂງ ບໍ່ແມ່ນຂ້າມໃສ່ຈຳປາສັກ.

วันจันทร์ที่ 2 มิถุนายน พ.ศ. 2551

ແມ່ນຳ້ສີແດງ










ທີ່ທ່າເຮືອເມືອງແສນ ເວລາ ໔-໖ ໂມງ ນັກທ່ອງທ່ຽວຜູ້ທີ່ຢ່າກດື່ມດ່ຳທຳມະຊາດອັນວິຈິດຂອງດວງຕາເວັນຈະລັບລົງຂອບຟ້າ ສາດແສງທາພື້ນນຳ້ເປັນສີແດງລະໄໝ່ ນາກັນລົງໄປນັ່ງດື່ມ ແລະກິນທີ່ຮ້ານອາຫານເຮືອນແພ ພາບດວງອາທິດກຳລັງລົງລັບທັບດອນຂະເໝົາຢູ່ນັ້ນ ຈັ່ງແມ່ນເປັນໜ້າປະທັບໃຈບໍ່ມີວັນລືມ ແລະຄວນແກ່ການຈາຣືກໄວ້ໃນຊີວິດຢ່າງຫາທີ່ທຽມທານບໍ່ມີໄດ້
ຫຼັງຈາກນັ້ນ ເມື່ອຕາເວັນລົງແລງໄປແລ້ວ ປະມານ ໕:໓໐ ໂທງ ກໍໃຫ້ຮີບລົງເຮືອລ່ອງຊົມຫາດຊາຍ ລ່ອງໄປທາງຫາງດອນຂະເໝົາ ຈະເຫັນພາບທຳມະຊາດຂອງດອນ ແລະນຳ້ເໝືອນກັບເອົາສີແດງແກມດຳມາສາດລົງພືນນຳ້ ເປັນຕາໜ້າງຶດງໍ້ອັດສະຈັນໃຈຍິ່ງໜັກໜາ.

ຫາດຫົວດອນຖານ(ເມືອງໂຂງ)ຍາມຕອນເຊົ້າ





ຍາມຕອນເຊົ້າ ຫາກເຮົາຍືນຢູ່ດ່ານຊາຍແດນລາວ-ຂະເໝນບ້ານຫາງດອນຂະເໝົາ ຫຼຽວໄປທິດຕາເວັນອອກ ຈະເຫັນນຳ້ເປັນສີຄຳເຫລື້ອສວຍງາມ ບໍ່ນານເຮົາຈະເຫັນເຮືອຈັກຫາງແລ່ນຜ່ານກ້ຽວກາງດອນຂະເໝົາໄປທາງຮູເມືອງແສນພາຍໃນ ໑໐ ນາທີໃດ, ຈັງແມ່ນເປັນພາບທີ່ສວຍງາມ ແລະ ຫາເບິ່ງໄດ້ຍາກອີກແບບໜຶ່ງ
ທີ່ເຫັນເປັນແຫຼມໆຍື່ນອອກມານັ້ນ ແມ່ນຫາດຫົວດອນຖານຊ້ອນກັນກັບດອກກາ ເປັນພາບທີ່ສວຍງາມໜ້າປະທັບໃຈ ຫາດຫົວຖານນັ້ນກວ້າງ ແລະ ໃຫຍ່ມີຊາຍຂາວ ແລະແມັດແລບດີ ເໝາະແກ່ເຮັດເປັນທີ່ທ່ອງທ່ຽວແບບທຳມະຊາດອີກບ່ອນໜຶ່ງ ຕາມການຕີລາຄາ ຄົງບໍ່ເຫິງອາດ ຊິມີນັກທຸລະ ກິດຫົວດີ ໄປເຮັດຣີສອຣ໌ຕໃສ່ບໍ່ນານນີ້ ຄັນແມ່ນເປັນຈັ່ງວ່າ ທີ່ນີ້ຄົງຈະເປັນທີ່ນິຍົມແກ່ນັກທ່ອງທ່ຽວມາພັກຜ່ອນ ເພາະທຳເລດີ ໄປມາສະດວກພຽງ ແຕ່ນັ່ງລົດມາຮອດເມືອງແສນແລ້ວກໍຂ້າມເຮືອມາບໍ່ເຖິງ ໕ ນາທີກໍຮອດແລ້ວ

ນ້ຳຂອງບໍ່ຂຸ່ນ


ຢູ່ທີ່ເມືອງໄທຍ
ມີຕຳເວົ້າໜຶ່ງທີ່ຄົນລາວເຮົາບໍ່ເຄີຍຍິນ ຄື "ນໍ້າໂຂງຂຸ່ນຍັງໄງ ຫົວໃຈຄົນລາວກໍຍັງງັ້ນ"
ຄວາມໝາຍຂອງຄົນໄທຍ໌ເຂົ້າໃຈວ່ານຳ້ຂອງຂຸ່ນ ຕະຫຼອດທັງປີ ເພາະມີການໂຄສະນາກັນທາງສື່ ແລະເວົ້າກັນໃນສັງຄົມກຸງເທບ ມາຕັ້ງແຕ່ເຫິງ ຄົນໄທຍ໌ປັດຈຸບັນກໍເຊື່ອກັນມາຢ່າງນັ້ນ, ເນື່ອງຈາກມີຄຳວ່າ "ໄປເບິ່ງແມ່ນຳ້ສອງສີ" ທີ່ປາກມູນຄົນໄທຍຜູ້ທີ່ບໍ່ເຄີຍມາແຖວແຄມຂອງກໍເຊື່ອວ່າແມ່ນນ້ຳຂອງຂຸ້ນໝົດປີ ສ່ວນຄົນທີ່ເຄີຍມາແລ້ວກໍບໍ່ອະທິບາຍໃຫ້ຜູ້ອື່ນຟັງ ໂດນສະເພາະສື່ຕ່າງຕ່າງໆກໍບໍ່ແກ້ໄຂເລື່ອງນີ້ ແຕ່ດຽວນີ້ຄົງຊິເຂົ້າໃຈແລ້ວວ່າ "ແມ່ນຳ້ຂອງຂຸ່ນ ພຽງແຕ່ ໓-໔ ເດືອນ ເຫຼືອນັ້ນແມ່ນໃສ່ຈົນຂຽວ ເໝືອນ້ຳທະເລ ເພາະພີ່ນ້ອງຊາວໄທຍ໌ມາທ່ຽວລາວ ແລະອີສານແຖວແຄມຂອງຫຼາຍຂຶ້ນແລ້ວ
ຖ້າທຽບໃສ່ແມ່ນຳ້ເຈົ້າພຣະຍາແຕ່ປາກນຳ້ຈົນຮອດຈັ່ງຫວັດນົນ ນຳ້ໃນແມ່ນຳ້ຂອງຈະດີກວ່າ ເພາະນຳ້ເຈົ້າພຣະຍາທັງຂຸນທັງເໝັນ